K-POP jako fenomen dzisiejszych czasów

K-POP (koreański pop) to gatunek muzyki popularnej, który powstał w Korei Południowej, absorbując takie elementy muzyki jak dance-pop, ballada popowa, electropop, rock, jazz, pop opera, hip-hop, współczesny rhythm and blues czy muzyka klasyczna. Gatunek ten pojawił się wraz z jedną z pierwszych grup k-popowych, Seo Taiji and Boys, która powstała w roku 1992. Ich eksperymenty z różnymi stylami muzyki „przekształciły scenę muzyczną Korei”. W rezultacie włączanie zagranicznych elementów muzycznych stało się powszechną praktyką wśród artystów k-popowych. Według autora amerykańskiego magazynu muzycznego „Rolling Stone” K-POP to mieszanka modnej zachodniej muzyki i wysokoenergetycznego japońskiego popu, która przyciąga słuchaczy za pomocą powtarzalnych chwytliwych zwrotów, czasami w języku angielskim. K-POP to połączenie zarówno śpiewu, jak i rapu oraz przywiązanie dużej wagi do część wizualnej występu oraz efektów scenicznych.

K-POP

K-POP jest mi szczególnie bliski. Pewnie zapytacie się, co jest takiego wyjątkowego w nim? Gdy pierwszy raz włączyłam k-popowe MV byłam zaskoczona, jak wszystko tam jest dopracowane, zaczynając od części wizualnej, kończąc na choreografii i wielu innych rzeczach. Moim takim pierwszym teledyskiem k-popowym było DNA – BTS. Pozostał moim ulubionym teledyskiem po dzień dzisiejszy. Osoby pracujące w tej branży nazywani są idolami. Zanim jednak nimi zostaną, muszą przejść przez okres bycia trainee, czyli czas, gdy intensywnie trenują taniec i śpiew/rap, aby wyjść na światło dzienne i pokazać swój talent szerszej publiczności za zgodą wytwórni, pod którą są. Gdy wytwórnia stwierdzi, że taka osoba będzie miała powodzenie w świecie k-popu, to wtedy taka osoba ma swój debiut. K-popowi idole często stosują drastyczne diety, aby dopasować się do kanonu koreańskiego piękna. Istnieją jednak artyści, którzy łamią ten stereotyp i wychodzą naprzeciw, jak np. Hwasa z MAMAMOO, która opowiadała o tym, jak powiedziano jej, że jest za gruba i nie osiągnie nic w świecie k-popu. Jak się okazało, jednak osiągnęła wiele i jest ikoną, która nie boi się być inną, jest symbolem silnej kobiety.

W K-POPie zanim wyjdzie album artysty, na mediach społecznościowych (często Twitter i Facebook) ukazywane są zdjęcia konceptowe. Przybliżają one, jak może wyglądać cały album. Wychodzi też główne MV. K-popowi idole promują również swoje piosenki w programach muzycznych. Promocja jest ważna, aby piosenka wspięła się na szczyt chartów muzycznych. Fani danego artysty (solo, girlsbandu lub boysbandu) streamują piosenki, aby ich wspomóc. Pojawia się też słowo ‚stanować’, które oznacza, że lubimy bardzo jakiegoś artystę i jego piosenki. Mogę powiedzieć, że stanuję BTS, ponieważ dzięki nim zainteresowałam się Koreą i uczę się języka koreańskiego. Siedem aniołów, którzy sprawiają, że wstaję każdego ranka z uśmiechem na twarzy, czy to nie cudowne?

 

Lista ulubionych MV z K-POPu









Macie ochotę odkryć więcej MV? Jeśli tak, kliknij tutaj

Hotele kapsułowe – nocleg w Japonii

Hotele kapsułowe

Japonia może wydawać się nieco dziwniejsza, bo nocleg w kapsule? Ale jak to? Hotele kapsułowe jednak są bardzo dobrym rozwiązaniem, gdy jesteśmy turystami z małą ilością pieniędzy i nie chcemy wydawać za dużo na nocleg w wysokich standardach, potrzebujemy tylko miejsca, gdzie można się przespać. Hotele kapsułowe nie mają ani pokoi, ani wolnostojących łóżek. Znajdziemy tam jednak kapsuły – zabudowane komórki o wymiarach mniej więcej 2x1x1 m, które przypominają wnętrza kosmicznych pojazdów. Zamknięcie kapsuły to w większości prosta zasłona, przypominająca rolety okienne. W kapsule znajdziemy materac i małą lampkę. Łazienka jest ogólnodostępna, a swoje rzeczy możemy pozostawić w przydzielonej nam szafce. Kuchnia też powinna być ogólnodostępna, ale gdy jej w nie ma, to w części wspólnej są automaty, z których można sobie wziąć jedzenie i picie. W takich hotelach obowiązuje również całkowity zakaz noszenia obuwia – dostaje się na zmianę jednorazowe kapcie. Każdy klient dostaje nawet specjalny uniform do spania. Pierwszy hotel kapsułowy powstał w Osace w 1979 roku. Cieszą się one ogromnym zainteresowaniem. W samym Tokio jest ich masa, bo aż około 70.

 

Zalety hoteli kapsułowych:

– cena
– wygodne łóżko
– cisza
– intymność
– design

Wady hoteli kapsułowych:

– cienkie ściany między kapsułami
– brak tłumienia dźwięków
– małe szafki na bagaże

 

Top 3 najlepsze hotele kapsułowe w Tokio (ranking booking.com)

Zobacz cały ranking tutaj

1. Resol Poshtel Tokyo Asakusa – oferuje klimatyzowane pokoje w tokijskiej dzielnicy Taito, 200 metrów od centrum handlowego Asakusa ROX. Wśród udogodnień w tym obiekcie jest całodobowa recepcja i wspólny salon, a także bezpłatne WiFi w całym budynku. Obiekt znajduje się w pobliżu popularnych atrakcji, takich jak Edo Taito Traditional Crafts Center, Świątynia Sogenji i Park Kinryu.
2. Albida Hotel Aoyama (Female Only) – oferuje restaurację, bar i wspólny salon. Obiekt dysponuje tarasem i znajduje się w niewielkiej odległości od świątyni Aoyama Kumano, stadionu Meiji Jingu i świątyni Omatsu Inari. Obiekt zapewnia całodobową recepcję, usługi konsjerża (asystent i doradca gości hotelu, dla których zajmuje się organizacją zajęć i zamawianiem usług) oraz przechowalnię bagażu.
3. MyCUBE by MYSTAYS Asakusa Kuramae – został otwarty w czerwcu 2016 roku. Jest on usytuowany w dogodnej lokalizacji, 2 minuty spacerem od stacji metra Kuramae (linie Toei Asakusa i Oedo). Obiekt oferuje kompaktowe i funkcjonalnie urządzone kapsuły z portem USB, a także wspólny salon. Na miejscu działa restauracja. Goście mogą bezpłatnie korzystać z WiFi.

Jeśli chcecie zobaczyć, jak wygląda taki hotel z perspektywy osoby, która tam przebywała, to polecam Wam ten filmik:

Wielki Mur Chiński – 10 faktów

Wielki Mur ChińskiOgromne budowle wzbudzają u ludzi swego rodzaju podziw ze względu właśnie na ich wielkość. Możemy tak powiedzieć, na przykład o Burj Khalifa, który należy do najwyższych budynków świata.  Gdyby postawić obok siebie warszawski Pałac Kultury i Nauki i dubajski Burj Khalifa to nasza warszawska budowla to nic w porównaniu z najwyższym budynkiem świata. Ale to Wielki Mur Chiński będzie dzisiaj głównym tematem.

Wielki Mur Chiński ma ponad 21 000 km długości. Zadziwiające, prawda?

Skoro wiemy, jaką długość ma najdłuższa budowla świata, to przejdźmy zatem do faktów, które powiedzą nam więcej o niej. Jesteście gotowi?

FAKT 1. Najdłuższa budowla świata biegnie od miejscowości Shanhaiguan nad Zatoką Liaotuńską (Morze Żółte), przez Mongolię Wewnętrzną, do przełęczy Jiayuguan w górach Qilian Shan.

FAKT 2. Wielki Mur Chiński jest największą budowlą wzniesioną kiedykolwiek przez człowieka. Służył on jako wał obronny przed obcymi plemionami koczowników, które chciały wtargnąć do Chin.

FAKT 3. W zamierzeniach projektantów co 100 metrów miała być wieża strażnicza, razem ponad 40 tysięcy. Obliczono, że do budowy muru użyto 300 milionów m2 materiałów, co wystarczyłoby do zbudowania 120 piramid Cheopsa lub do postawienia na całej długości równika dwumetrowego muru.

FAKT 4. Jego szerokość u podstaw wynosi ok. 6,5 m, zaś wysokość 9 m. Na górze mur ma 5,5 m szerokości – wystarczająco, aby mogła po nim maszerować piechota po 10 żołnierzy w szeregu albo kawaleria po 5 koni w szeregu.

FAKT 5. Przez wiele lat mur spełniał swoją funkcję obronną i wydawało by się, że jego niemalże ciągła konstrukcja jest nie do zdobycia, jednak w 1211 roku wódz Mongołów Czyngis-chan najechał Chiny i opanował kraj przez niemal 100 lat.

FAKT 6. Wielki Mur Chiński nie był budowany jedynie jako budowla obronna przed barbarzyńcami. Jego celem była także ochrona przed demonami hulającymi po nieurodzajnych stepowych terenach. Kiedyś wierzono, że, że owe demony mogą przemieszczać się w linii prostej nie będąc w stanie przekroczyć zakrzywionych formacji oraz obejść rogów, dlatego też mur nigdy nie był budowany w linii prostej.

FAKT 7. W czasach dynastii Qin (221-207 p.n.e.) przy budowie Wielkiego Muru, do produkcji materiału wiążącego cegły użyto mąki ryżowej glutynowej.

FAKT 8. Wielki Mur Chiński został nazwany najdłuższym cmentarzem na Ziemi. Ponad milion osób zginęło budując mur, a archeolodzy znaleźli ludzkie szczątki pochowane pod częściami muru.

FAKT 9. Istnieje błędne przekonanie, że Wielki Mur został zbudowany na polecenie cesarza Qin Shi Huanga (259 – 210 p.n.e.). Faktem jest, że początkowa budowa miała miejsce 2700 lat temu w okresie wiosenno-jesiennym (770 – 276 p.n.e.). Fortyfikacje zbudowane przez państwo Chu w VII wieku p.n.e. okazały się najwcześniejszym Wielkim Murem.

FAKT 10. Przy tak wielu ofiarach śmiertelnych, członkowie rodziny, którzy stracili życie podczas budowy, obawiali się, że duchy ich bliskich zostaną na zawsze uwięzione w strukturze, która kosztowała ich życie. Aby zapewnić zmarłym robotnikom duchową emancypację, żałobnik przechodził przez mur z kogutem. Wierzono, że ta tradycja miała pomóc w wyprowadzeniu duszy z fortyfikacji.

 

Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej na temat Wielkiego Muru Chińskiego, jak na przykład jego historii, to polecam zajrzeć na tą stronę – kliknij. Tam wszystko jest dobrze wyjaśnione.

Alfabet koreański – czy naprawdę taki trudny?

Gdy zaczynamy uczyć się nowego języka, musimy w pierwszej kolejności opanować alfabet. Powiedzmy sobie szczerze: bez nauki alfabetu nie ruszymy w ogóle z nauką zwrotów, czy zdań, bo z czegoś te wszystkie sentencje się przecież tworzy. Alfabet koreański dla początkujących może wydawać się trudny, ale w rzeczywistości tak nie jest. Systematyczność pozwoli nam w opanowaniu języka na poziomie mistrza.

 

Alfabet koreański – historia

Hangul (한글), czyli „koreańskie pismo”, to zaskakująco nowy wynalazek. System powstał w 1443 roku na zlecenie króla Sejonga Wielkiego, a obecna nazwa została wymyślona w 1912 roku przez Ju Si Gyeong. Jest jednym z niewielu alfabetów, który został stworzony sztucznie, a nie ewoluował z ideogramów czy hieroglifów. Między innymi ze względu na to, że język koreański nie jest podobny do żadnego innego języka oraz zawiera kilka stopni honoryfikatywności, często trafia na listy najtrudniejszych języków świata. W związku z tym, że hangul powstał dopiero w XV wieku, Koreańczycy musieli ratować się wynalazkami swoich sąsiadów. Język chiński trafił do Korei razem z buddyzmem. Hanja (한자) to znaki chińskie, które zostały zapożyczone przez Koreańczyków do ich własnego języka. Wymowa tych znaków została dopasowana do potrzeb języka koreańskiego, więc zdarza się, że układ oraz wymowa różnią się od dialektu mandaryńskiego. Hanja obowiązywała w Korei do 1949 roku i dopiero początek lat 90-tych XX wieku uważa się za moment upowszechnienia hangula. Do dziś w szkołach uczy się znaków hanja, a ich znajomość świadczy o dobrym wykształceniu.

 

Jak wygląda hangul?

Alfabet koreański

Hangul składa się z 24 znaków: 14 spółgłosek i 10 samogłosek. Na obrazku wyżej macie przedstawione w jaki sposób wymawia się poszczególne znaki. Grafika ta zawiera w sobie romanizację, która pomaga anglojęzycznym osobom w nauczeniu się języka koreańskiego. Osobiście nie używałam romanizacji podczas uczenia się alfabetu koreańskiego, ponieważ dla osób nieanglojęzycznych najlepiej tego nie używać, bo może to sprawić wiele problemów w zrozumieniu wymowy danego znaku. Wymowa znaku zależy od tego, gdzie jest umiejscowiony w tzw. bloku – zazwyczaj chodzi tutaj o kwadrat, w który mogą zmieścić się proporcjonalnie 4 znaki.

Dla przykładu weźmiemy pod uwagę znak „ㄹ”:

물 [czyt. mul] – woda

라디오 [czyt. radio] – radio

W tym przypadku, gdy ten znak znajduje się na końcu w naszym bloku, czytamy go jako „l”. Kiedy znajduje się jednak na początku to wtedy, czytam go jako „r”.

Na szczęście samogłoski nie są aż tak skomplikowane. Nieważne, w jakim miejscu się znajdują, ich wymowa będzie zawsze taka sama. Dla przykładu:

안녕하세요 [czyt. annjeonghasejo] – Witaj (formalnie)

우유 [czyt. uju] – mleko

Widzicie teraz tą różnicę w wymowie? To niezwykle ważne, aby oswoić się z tym. Polecam próbować czytać sobie wyrazy po koreańsku, gdziekolwiek je znajdziecie. Kiedy alfabet koreański nie wchodzi Wam do głowy, napiszcie sobie na kartce wszystkie te znaki i powieście gdzieś przy biurku lub miejscu, do którego ciągle chodzicie. W końcu, patrząc na to codziennie, zobaczycie efekty tego sposobu. Mogę jeszcze poradzić, aby oglądać kdramy, o których kiedyś tutaj jeszcze opowiem. Dzięki temu oswoicie się z językiem. Jeśli jakieś słowo lub zdanie będzie się powtarzało w dramach to niemożliwe, żebyście tego nie zapamiętali, to naprawdę pomaga! Jeśli potrzebujecie więcej wyjaśnień na temat hangula to koniecznie zobaczcie Talk To Me In Korean.

 

Na koniec trochę przydatnych zwrotów: 

Alfabet koreański

 

Tradycje Korei a życie codzienne

Tradycje w kulturze kraju są bardzo ważnym elementem i należy pielęgnować. Nasi przodkowie dbali o to, aby obyczaje, wiedza i inne cenne wartości były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Dokładano wszelkich starań, aby uchronić je przed zapomnieniem. I tak oto tradycje Korei zakorzeniły się nawet w życiu codziennym. Można byłoby wymieniać wiele z nich, ale skupmy się dosłownie na kilku najważniejszych.

Zasada geomancji w budynkach

Tradycje Korei - domy

Geomancja to ogólnie mówiąc, praktyka wykorzystywania „pozytywnych energii” Ziemi i Kosmosu dla pozyskania lepszego zdrowia, szczęścia i harmonii z własnym otoczeniem. Według zwolenników geomancji polega ona na właściwej obserwacji zarówno kształtu terenu, jak i obiektów na nim się znajdujących, również symboli i miejsc kultu. Obecnie wiedza geomantyczna coraz częściej jest wykorzystywana do budowania domów, urządzania mieszkań i ogrodów. Geomancja zajmuje się także wyszukiwaniem terenów pod zabudowę, odpowiednim urządzaniem pomieszczeń, posługując się przy tym ezoteryczną wiedzą o oddziaływaniu na otoczenie różnego rodzaju kształtów, form, symboli oraz elementów natury. W Korei wierzy się, że różne konfiguracje topograficzne powodują powstawanie niewidzialnych sił zła i dobra (gi). Dlatego doprowadza się negatywne (yin) i pozytywne (yang) energie do stanu równowagi. Geomancja ma wpływ także na kształt budynków, orientację (dom musi być zwrócony w kierunku południowym, aby gromadzić jak najwięcej światła) oraz materiały z jakich stawia się domy. Tradycyjne domy koreańskie dzielą się na dwie części: skrzydło wewnętrzne (anchae) oraz zewnętrzne (sarangchae).

 

Tradycje Korei w ubiorze?

Tradycje Korei w ubiorze?

W Polsce ludzie zazwyczaj nie mają ubrania, który odgórnie jest przeznaczony tylko na oficjalne okazje. Korea w tej kwestii jest inna. Tradycje Korei w ubiorze są bardzo interesujące, bo tam nosi się hanbok. Hanbok to określenie tradycyjnych koreańskich ubrań zakładanych tylko na specjalne okazje, jak święto Seollal (księżycowy Nowy Rok), Chuseok (dożynki) lub na takie uroczystości, jak ślub. Szaty hanbok znane są już od bardzo dawna, prawdopodobnie od czasów Trzech Królestw Korei. Początkowo szaty męskie i kobiece były takie same, z czasem zaczynały się różnić. W okresie Joseon wygląd szat uległ niewielkim zmianom. Hanbok w wersji dla kobiet składa się przede wszystkim z długiej rozkloszowanej spódnicy z ramiączkami zawiązywanej w pasie (a więc w rzeczywistości raczej sukienki) chima i nakładanej na to narzutki jeogori. Pod spodem znajduje się rodzaj halki (sokchima) a często również druciany stelaż nadający dołowi objętości. Długość jeogori może się różnić w zależności od okresu, z którego pochodzi. Męski hanbok to również jeogori, jednak dużo dłuże niż w wersji dla kobiet oraz spodnie baji. Ciekawe jest to, że nie używano w nich guzików – takie spodnie związywano po prostu w pasie sznurkiem. Mężczyźni zakładali też jokki, czyli rodzaj kamizelki noszonej na wierzchu. Dodatkiem do całego stroju może być również magoja, czyli wierzchni płaszcz, noszony zarówno przez kobiety (często zakładany na głowę jako ochrona przed słońcem, deszczem lub wzrokiem ludzi), jak i mężczyzn.

 

Czy tylko ryż?

Tak, podstawowym dodatkiem do dań jest ryż, ale nie tylko. Tradycje Korei w kuchni sięgają również starszych czasów. Kuchnia koreańska stawia na ostry i zdecydowany smak. Nieodłącznym elementem potraw okazuje się też kimchi, czyli po prostu mieszanka różnych warzyw – głownie kapusta pekińska, rzodkiew, marchewka, szczypiorek no i przede wszystkim czosnek. Pod tym linkiem znajdziecie, jak zrobić kimchi samemu w domu. Najpopularniejsze dania kuchni koreańskiej to przede wszystkim:

  • bulgogi – zwykle marynowana wołowina, kurczak lub wieprzowina
  • bibimbap – ryż otoczony przez równo pokrojone warzywa, mięso i ostrą pastę – wszystko podzielone na grupy i całość podana z surowym jajkiem na górze
  • jeon – placek z warzywami, jedzony zazwyczaj na mieście lub jako szybkie śniadanie
  • kimchi jjigae – zupa z kimchi

 

Taekwondo jako ulubiony sport Koreańczyków

Najpopularniejszym sportem w Korei Południowej jest taekwondo – sztuka walki, która powstała w tym kraju w latach 90., a jej korzenie sięgają starożytności. Początkowo wykorzystywana była do celów militarnych. Dziś taekwondo jest uprawiane w wielu miejscach na świecie, a od 2002 roku jest dyscypliną olimpijską.

Tradycje Korei są różne i dla nowo przybyłych trochę niezrozumiałe. Mam nadzieję, że dowiedzieliście się nowych rzeczy z tego posta, a jeśli nie, to świetnie, że znaliście je już wcześniej! Dzisiaj było o Korei. O jakim kraju i o czym napiszę w kolejnym wpisie, jak myślicie?